Hier toch nog maar even een logboekstukje over een scoutingactiviteit waar eigenlijk geen Thriantaan bij aanwezig was. Volgens mij stond deze activiteit niet eens op de programmalijst van de stam, maar goed… dat zegt tegenwoordig ook niet alles meer. Nu zul je je ondertussen wel afvragen waarom dit nou allemaal op jullie pagina moet. Nou, om eerlijk te zijn, is het eigenlijk gewoon een propaganda praatje in de hoop dat er volgend jaar ook een zooitje echte actieve Thriantanen rondlopen tijdens de kroegentocht in Groningen. En niet zoals dit jaar alleen maar een handje vol oude lullen van de OLT. Waarvan sommige zich zelf zelfs al te oude vonden om een rode das te dragen (schande!). Hoewel sommige actieve Thriantanen de aanwezige oude lullen niet eens zullen kennen, wil ik toch even hun namen noemen: Marije, Judith, Heijltje, Elmer, Thijs en Kors.
Zoals elk jaar, nou ja elk jaar…. In elk geval zolang wij al mee doen met de kroegentocht van regio Groningen, twee jaar J, begint ook deze tocht door het nachtleven van Groningen (is weer eens wat anders dan een tochtje door het Asserbos richting de Baggelhuizerplas) in het gebouw van Woudloper Kipling. Hier moesten we per persoon 10 euro lappen voor de route en, waar het uiteraard allemaal om gaat, een bonnenboekje met voor in elke kroeg een bonnetje versnapering.
De route, of beter gezegd: hike, bestond uit een paar foto’s van ‘kroeglantaarns’. En nog een kleins schetsje van waar die kroegen ongeveer in Groningen zijn gesitueerd. Verder stond er nog bij dat in elke kroeg 5 letters te vinden zouden zijn en dat je op het eind met die letters een zin moest maken.
Voordat we op pad gingen, eerst nog maar een paar biertjes en bedenken welke kroegen het allemaal konden zijn. Na een tijdje toch maar op stap richting het avontuur van het nachtelijk Groningen.
De eerste kroeg bleek zo ongeveer om de hoek te zijn, aan het Kattendiep. Ben de naam natuurlijk alweer kwijt, maar als snel werden we er aan herinnert waarom we eigenlijk mee doen, naast de gezelligheid uiteraard. Één van de leuke dingen is namelijk dat je nu op plekken komt waar je anders nooit zou komen. Dit gold in elk geval voor de eerste kroeg. (Is die kroeg aan het begin van het Kattendiep aan de linkerkant en een losstaand gebouwtje is.) Als je namelijk langs deze kroeg loopt, loop je alleen maar iets harder in plaats van dat je stopt om te kijken of dit een leuke plek zou zijn om je dorst te lessen. Nee, je doet juist een stapje extra. Je gevoel zegt namelijk dat je op elk moment kan worden neergestoken of dat je je portemonnee moet afstaan aan een vriendelijke toerist die al vanuit een zonnig land al een paar jaar op vakantie is in Nederland. Maar aangezien de lantaarn toch echt overeen kwam met die op de foto, werden we gedwongen om naar binnen te gaan.
Tot onze grote verbazing, onze was in dit geval alleen Marije, Judith en Kors, Elmer en Thijs waren namelijk op de fiets alvast de volgende kroegen aan het opzoeken zodat dit niet helemaal lopend zou hoeven en zo een effectieve route kon worden uitgezet, was het binnen een alleraardigste kroeg met een alleraardigste barjuf. We waren de eerste padvinders die deze avond voet zette in dit pand. Na drie bonnetjes te hebben geruild tegen drie bier, werd het tijd om op zoek te gaan naar de letters. Naar een paar minuten nog niks te hebben gevonden, werd het tijd om ons geheime wapen in te zetten: Judith. Gelukkig was de enige andere klant van deze kroeg een mannelijke stamgast van ongeveer 35 jaar. Het duurde dan ook niet lang voordat Judith had uitgevogeld dat de letters op de rug van de barjuf waren geplakt.
Ondertussen stroomde de kroeg als snel vol met behoorlijk wat padvinders. Aangezien het even duurde voordat Elmer en Thijs weer terug waren, zagen we bijna iedereen komen en gaan. Elmer en Thijs waren namelijk in 1 kroeg even blijven hangen omdat deze kroeg en uit de route lag en ook nog eens supersaai was, dat het niet echt de moeite waard was om daar helemaal naar toe te lopen. Maar ja, de bonnen voor die kroeg moesten natuurlijk wel even ingewisseld worden voor een glas vloeibaar goud. Op elke bon stond trouwens het ‘huisnummer’ van de betreffende kroeg. De saaie kroeg was gevestigd op nummer 26, dit bleek later nog heel belangrijk te zijn.
Nadat Elmer en Thijs zich weer bij ons hadden gevoegd en hun bonnenbiertje hadden gedronken, werd het tijd om de volgende kroeg met een bezoekje te vereren.
Ook de naam van deze kroeg ben ik helaas ook alweer kwijt (hoe kan dat nou?). Maar hij was gevestigd op het Zuiderdiep vlakbij, of misschien zelfs bij naast, de kroeg De Brandweer. In deze kroeg zijn we niet superlang geweest, slechts twee bier.
De volgende kroeg bevond zich in de Kromme Elleboog: Het Paard van Troije. Dit was niet zo’n hele grote kroeg en als je daar opeens 100 padvinders is stopt, is het al snel een beetje vol. Ook hier zijn we dus niet zo lang gebleven.
Het was alweer tijd om naar de laatste kroeg te gaan. Ondertussen had ook Heijltje zich bij ons gevoegd. De laatste kroeg was De Toeter. Hier arriveerde we bijna als eerste en zondoende hadden we een mooi plekje aan een statafel achterin de kroeg. He leuke was dat De Toeter op huisnummer 6 gevestigd is. Zo hoefden we dus alleen maar even de 2 van de bon van de overgeslagen kroeg te scheuren en we konden hier twee bier halen en zo onze bonnen dus toch nog optimaal benutten.
Al snel stroomde De Toeter ook helemaal vol, niet alleen met padvinders maar ook met nog eens een complete volleybalvereniging. Een gezellige boel dus.
De rest van de nacht bestond nog uit veel dansen, vreemde drankjes aan de bar en veel geklets en gezwets. Al met al dus weer een geslaagde en gezellige avond plus nacht.
Het enige onaangename was dat ik van De Toeter eerst weer naar de binnenstad moest lopen om mijn fiets te halen. En na 9 uur kroeg valt dat nog niet mee.
Hopelijk tot volgend jaar.
Kors